فراوانی آسیبهای ناشی از وسایل نوک تیز و برنده در کارکنان مراکز آموزشی درمانی همدان

مقدمه و هدف: آسیب ناشی از سرسوزن و اشیاء نوک تیز یک خطر شغلی مهم در میان کارکنان بهداشتی و از علل مهم انتقال پاتوژن محسوب می شود. هدف از این مطالعه تعیین میزان آسیب در میان کارکنان درمانی بیمارستانهای آموزشی شهر همدان بود. روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی 700 نفر از کارکنان در معرض خطر، بین سالهای 1388 لغایت 1389 انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای طراحی شد و در 5 بیمارستان آموزشی شهر همدان توزیع گردید. در این پرسشنامه افراد وقوع آسیب و مشخصات آن را در طی 12 ماه قبل از مطالعه ذکر کردند. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری و توسط روشهای آماری توصیفی و آزمونهای χ2 و t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: میزان بروز آسیب سرسوزن و اشیاء نوک تیز 24.1% بود. در مجموع، 83.6% از شرکت کنندگان یک دوره کامل واکسیناسیون در برابر هپاتیت b را دریافت کرده بودند. بیشترین احتمال آسیب، در گروه سنی 34-30 سال (33.3%) بود و این احتمال در زنان بیشتر از مردان بود (به ترتیب 27.3% و 17.3%). 48.5% از موارد در حین رگ گیری یا گرفتن نمونه خون از بیمار رخ داده بود. نتیجه نهایی: آسیب سرسوزن و اشیاء نوک تیز در بین کارکنان درمانی بیمارستانها شایع است. برنامه های مناسب آموزشی با هدف پیشگیری از حوادث سرسوزن و نحوه دفع زباله های پزشکی می تواند خطر ابتلا افراد در معرض خطر را کاهش دهد.